Όταν βλέπεις τα φυτά που με τόση αγωνία φύτεψες στον κήπο σας να ξεραίνονται και να χάνονται, γιατί ο άνθρωπος ή οι άνθρωποι που εμπιστεύτηκες δεν θέλουν ή δεν μπορούν άλλο να συνεχίσουν την κοινή σας προσπάθεια νιώθεις ανάμικτα συναισθήματα. Πόνο, θυμό, πίκρα. Είσαι ανήμπορος, ταλαιπωρημένος αδύναμος να αντιδράσεις. Δεν έχεις όμως άλλη επιλογή. Η θα παλέψεις να διαχειριστείς τα συναισθήματα που σου έφερε η απώλεια και να αποδεχτείς την κατάσταση ή θα τα αφήσεις να σε παρασύρουν στο βυθό τους.
Και όμως όταν φτάσεις στην κορυφή του βουνού και έχεις περάσει μέσα από όλα τα μονοπάτια του, και αποδεχτείς πλήρως την απώλεια νιώθεις μια απίστευτη ηρεμία. Η ψυχή σου καθάρισε, ηρέμησες, ήρθε η λύτρωση και η γαλήνη. Τότε μπορείς και να συγχωρέσεις και ας μην ξαναδείς ποτέ εκείνον που σε πόνεσε. Ίσως και να μην χρειάζεται. Σημασία έχει ότι εσύ δεν έχεις μέσα σου υπολείμματα από τον πόνο που σου προκάλεσε. Είσαι πια ελεύθερος να συνεχίσεις. Να ταξιδέψεις σε νέες θάλασσες. Να ρίξεις την βάρκα σου ξανά στη θάλασσα και να συνεχίσεις τα ταξίδια που τόσο καιρό σου είχαν λείψει. Είσαι ελεύθερος…..
Η Δρ. Μαρία Μουδάτσου Κοινωνική Λειτουργός Ειδικευμένη στη Συστημική Θεραπεία (μέλος ΕΛΕΣΥΘ, EFTA) Εργαστηριακός Συνεργάτης ΑΤΕΙ Κρήτης Διδάκτορας Επιστημών Υγείας Πανεπιστημίου Κρήτης Ηράκλειο Κρήτης. Δέχεται κατόπιν ραντεβού: Τηλ. 6938980463
