Η Γαλάτεια Σαράντη (1920 - 2009) ήταν Ελληνίδα συγγραφέας και ακαδημαϊκός.
Γεννήθηκε στην Πάτρα στις 8 Νοεμβρίου του 1920. Αποφοίτησε από το Αρσάκειο Λύκειο Πατρών και κατόπιν η οικογένειά της εγκαταστάθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, από την οποία όμως δεν αποφοίτησε, καθώς αφοσιώθηκε από νωρίς στη συγγραφή.
Πρωτοεμφανίστηκε στη λογοτεχνία το 1945 με το διήγημα «Το κάστρο», το οποίο δημοσιεύτηκε στη Νέα Εστία. Ακολούθησαν νουβέλες, μυθιστορήματα, διηγήματα και βιβλία για παιδιά. Έργα της μεταφράστηκαν σε πολλές γλώσσες.
Το έργο της Γαλάτειας Σαράντη είναι κυρίως πεζογραφικό, ασχολήθηκε όμως και με τη λογοτεχνική μετάφραση. Τιμήθηκε με το Βραβείο της Ομάδας των 12, το Κρατικό Βραβείο μυθιστορήματος, το Κρατικό Βραβείο Διηγήματος, το Βραβείο Ιδρύματος Ουράνη της Ακαδημίας Αθηνών και το Βραβείο Παιδικού Μυθιστορήματος του Ι.Δ. Κολλάρου.
Συνεργάστηκε με το κρατικό ραδιόφωνο σε λογοτεχνικές εκπομπές, καθώς και με τα περιοδικά Νέα Εστία, Ελληνική Δημιουργία, Ο Αιώνας μας, Εποχές, Ευθύνη, Διαβάζω, Νέα Πορεία κ.ά. Υπήρξε ιδρυτικό μέλος και Γεν. Γραμματέας της Εθνικής Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών, μέλος του Εθνικού Συμβουλίου Ελληνίδων, ιδρυτικό μέλος και πρόεδρος της Πολιτιστικής Ένωσης Ελληνίδων, Γεν. Γραμματέας της Στέγης Γραμμάτων και Καλών Τεχνών, μέλος της Εθνικής Επιτροπής για την UNESCO, μέλος της Διοικούσας Επιτροπής του Ιδρύματος Κωστή Παλαμά και του Δ.Σ. της EPT, καθώς και εταίρος της Φιλεκπαιδευτικής Εταιρίας. Επί σειρά ετών διετέλεσε μέλος της Επιτροπής του Υπουργείου Πολιτισμού για τα Κρατικά Βραβεία και εκπροσώπησε την Ελλάδα στην 6η Biennale ποιητών στο Βέλγιο (1963).
Το 1997 έγινε η πρώτη γυναίκα που εξελέγη μέλος της Ακαδημίας Αθηνών. Τακτικό μέλος της Ακαδημίας των Αθηνών στον τομέα της πεζογραφίας στην Β´ τάξη των Γραμμάτων και των Τεχνών από το 1997. Τιμήθηκε με το Βραβείο του Ανώτατου Ταξιάρχη του Τάγματος του Φοίνικος το 2005. Υπήρξε μέλος της ΧΕΝ Αθηνών.
Απεβίωσε στις 28 Δεκεμβρίου 2009 σε ηλικία 89 ετών.
