Την Άνοιξη πρώτα τη μυρίζεις. Και μετά τη νοιώθεις και την βλέπεις. Αλλά πριν από όλα αυτά την περιμένεις. Στην Κρήτη αν και οι καρικές συνθήκες είναι συνήθως καλές η Άνοιξη είναι ξεχωριστή. Κι έχεις χίλιους λόγους να στου αρέσει, από τις μυρωδιές και τα χρώματα ως τις αναμνήσεις που σου φέρνουν.
Σήμερα αναφέρω κάποιους λόγους που δεν είναι απαραίτητα οι πιο σημαντικοί. Άλλωστε το τι "αγγίζει" την ψυχή του καθενός μας παραμένει μυστήριο.
Της Μαρίας Καλλέργη
Η Άνοιξη μου αρέσει για τον καιρό της. Δεν κάνει πια κρύο. Αλλά ούτε και ζέστη. Στην καθημερινότητα μας μπαίνει ο ήλιος και δημιουργεί ευφορία και καλή διάθεση. Μου αρέσει που περπατώ στο δρόμο και άνθρωποι σιγοτραγουδούν. Λέτε να είναι οι ίδιοι που άκουγα το χειμώνα και παραμιλούσαν;
Η Άνοιξη μου αρέσει για τα χρώματα της. Η ατμόσφαιρα «καθαρίζει» κι όλα γίνονται πιο φωτεινά βρίσκοντας το πραγματικό τους χρώμα. Από το μουντό και δραματικό ουρανό του χειμώνα το μάτι χάνεται στο απέραντο γαλάζιο της θάλασσας με τον ανοιχτόχρωμο ορίζοντα. Η φύση «οργιάζει» κι όλα τα χρώματα της ίριδας σε πληθώρα υπάρχουν πλέον σε εξοχές πάρκα και μπαλκόνια.
Η Άνοιξη μου αρέσει για τις μυρωδιές της. Όλα μοσχοβολούν και στα περιβόλια οι λεμονανθοί φέρνουν τη νοσταλγία στην ψυχή. Οι βασιλικοί, οι τριανταφυλιές κάνουν τις μέρες μας μυρωδάτες. Τα βραδάκια όπου κι αν πας «μυρίζει» Άνοιξη. Σα να μου φαίνεται πως το φαγητό έχει άλλη μυρωδιά την Άνοιξη.
Η Άνοιξη μου αρέσει για το Πάσχα. Αν δεν ήταν η Άνοιξη τι θα ήταν άραγε το Πάσχα; Η γιορτή του φαγητού. Η Άνοιξη δίνει το χρώμα, το άρωμα και την κατάνυξη στο Πάσχα. Και είναι θαυμάσιο το Πάσχα στην Κρήτη από τη μια άκρη του νησιού στην άλλη, σε Μοναστήρια, πόλεις, παραλίες και εξοχές.
Η Άνοιξη μου αρέσει για τις μνήμες που μου ξυπνά. Όπου κι αν γυρίσει το βλέμμα μου βλέπω παιδιά, πολλά παιδιά να παίζουν στα σοκάκια του χωριού. Βλέπω τα παιδιά με τα πανέρια και της νοικοκυρές που κόβουν λουλούδια για τον επιτάφιο. Βλέπω παιδιά να ψάλλουν τη «Ζωή εν τάφω». Όταν κλείσω τα μάτια βλέπω ακόμα περισσότερα. Αναμνήσεις από ανθρώπους κι ένα χθες που έφυγε ανεπιτρεπτί αφήνοντας μια γλυκιά νοσταλγία με πολλές δόσεις ανιδιοτελούς αγάπης να ξεχειλίζει.
Η Άνοιξη μου αρέσει για την Πρωτομαγιά. Για τα κάρβουνα με πριζολάκια και παϊδάκια (μπαρμπέκιου το λένε τώρα). Ο καιρός δεν πέρασε καθόλου και το στεφάνι παραμένει παραδοσιακό με μαντιλίδες περασμένες στην κλωστή με βελόνα. Και χρειάζονται χιλιάδες!
Η Άνοιξη μου αρέσει για το Καλοκαίρι που έρχεται. Αν η Άνοιξη είναι η εποχή για «αραλίκι» με καφέδες, κουβέντες με φίλους και βόλτες στην εξοχή, το Καλοκαίρι είναι ο πραγματικός παράδεισος. Παραλίες, δροσερά, νερά διακοπές και να χάνεται ο χρόνος ανάμεσα σε πρωινό μπάνιο με διάβασμα κάτω από την ομπρέλα, καλό φαγητό και clubbing με κοκτέιλ και ατέλειωτες κουβέντες ως τα ξημερώματα.
Η Άνοιξη μου αρέσει για τα ρούχα μου. Επιτέλους μπουφάν, μπότες, κασκόλ και σκούφοι μπαίνουν .. σε θερινή νάρκη. Τα ρούχα γίνονται πιο ελαφριά και μου θυμίζουν εκείνο το αμάνικο πουλοβεράκι που είχαμε όταν είμαστε μαθητές.
Η Άνοιξη μου αρέσει γιατί ζω στην Κρήτη. Για πολλοστή φορά διαπιστώνω ότι ζω σε ένα από τα ωραιότερα μέρη του κόσμου. Κοσμοπολίτικο οπωσδήποτε, συνδυάζει βουνό, θάλασσα, εκπληκτική ενδοχώρα, εξαιρετικό φαγητό και απεριόριστες επιλογές. Όσοι έρχονται σε αυτήν ακόμα κι από την άλλη άκρη του πλανήτη κάτι ξέρουν.
