Ένα ασυνήθιστο παιδικό όνειρο που βρήκε το δρόμο του έφερε τη γιατρό – αναισθησιολόγο Μάγδα Ζεάκη στο ΕΚΑΒ στην αρχή ως διασώστρια και μετά ως εκπαιδεύτρια διασωστών. Το “τιμόνι” του ΕΚΑΒ Κρήτης στα χέρια της ήρθε ως φυσική εξέλιξη μετά από 17 χρόνια πορείας και εμπειρίας στο χώρο της επείγουσας προνοσοκομειακής περίθαλπψης. Απλώς αυτή τη φορά βγήκε ένα βήμα μπροστά, αναλαμβάνοντας και τη διοικητική ευθύνη.
Της Μαρίας Καλλέργη
Αξίζει πάντως να δούμε την αρχή αυτής της ιστορίας. Η μικρή Μάγδα που ζει στις Μοίρες παίζει συνήθως με μια γυάλινη χρησιμοποιημένη σύριγγα, που χρησιμοποιούσαν για τις ενέσεις αφού την έβραζαν για να την απολυμάνουν, εκείνη την εποχή. Είναι το “δώρο” μιας καλής γειτόνισσας πρακτικής νοσοκόμας που κάνει ενέσεις και βλέπει το μικρό κορίτσι να μη φοβάται, όπως τα άλλα παιδιά, και να ενδιαφέρεται.
Όνειρο ζωής
Την εποχή εκείνη η Μάγδα, όταν τα κορίτσια της ηλικίας της θέλουν να γίνουν τραγουδίστριες, ηθοποιοί και αεροσυνοδοί, θέλει να γίνει γιατρός! Όχι όμως οποιασδήποτε ειδικόητας, αφού όπως λέει η ίδια γελώντας ήθελε να γίνει “γιατρός για τα χωράφια”!
Όσοι έζησαν την ελληνική επαρχία πριν από μερικές δεκαετίες δε χρειάζονται περισσότερες εξηγήσεις. Γιατροί υπήρχαν ελάχιστοι στο υγειονομικό, όπως λεγόταν τότε η υποτυπώδης υποδομή που μετά έγινε κέντρο υγεία, και οι τραυματίες ή άρρωστοι από δρόμους και χωράφια μεταφέρονταν με σκαφτικές ή σε καρότσες αγροτικών αυτοκινήτων. Αυτούς τους ανθρώπους προφανώς είχε στο μυαλό της η Μάγδα Ζεάκη όταν ήθελε να γίνει γιατρός.
Ήταν τελικά ένα όνειρο ζωής που όχι μόνον δεν εγκατέλειψε αλλά θέτοντας τον στόχο τον υπηρέτησε με επιμονή και πάθος και τελικώς τον πέτυχε. Για δύο τουλάχιστον δεκαετίες προσφέρει ιατρικές υπηρεσίες σε δύσκολες συνθήκες, στους δρόμους και στα χωράφια στην κυριολεξία νοιώθοντας πως τελικά αυτός ήταν ο προορισμός της, καθώς δε μετάνοιωσε ούτε για ένα λεπτό!
Πολλές ευθύνες
Για την ανάληψη της Διεύθυνσης του ΕΚΑΒ Κρήτης η κ. Ζεάκη θα πει: «προφανώς και οι ευθύνες μου αυξήθηκαν, αλλά στην ουσία κάνω αυτό που έκανα πάντα, αυτό που εγώ και οι 260 άλλοι άνθρωποι που υπηρετούμε από διάφορα πόστα, το Εθνικό Κέντρο Άμεσης Βοήθειας στην Κρήτη, έχουμε θέσει ως στόχο της ζωής μας, να στηρίζουμε τους ανθρώπους που μας έχουν ανάγκη με επαγγελματισμό, γνώσεις που εξελίσσονται συνεχώς και ανθρώπινη ευαισθησία. Γιατί θα πρέπει να το ξέρουν όλοι. Αυτή η δουλειά είναι διαφορετική από τις άλλες και όλοι οι εργαζόμενοι του ΕΚΑΒ δίνουν ένα κομμάτι από την ψυχή τους. Είναι εύκολο να φανταστεί κανείς ότι δεν μπορείς να το κάνεις μόνο, για να επιβιώσεις».
Η κ. Ζεάκη πάντα ήθελε να γίνει γιατρός και να σώζει ζωές. Η ειδικότητα της αναισθησιολογίας, που είναι και η κύρια ειδικότητα που έχουν οι γιατροί που υπηρετούν στο ΕΚΑΒ, πολύ απέχει από αυτό που ο κόσμος φαντάζεται, ότι είναι αυτός που “κοιμίζει” τους ασθενείς στα χειρουργεία.
Είναι η σημαντικότερη ίσως ειδικότητα που σχετίζεται με τα επείγοντα περιστατικά και με πολυτραυματίες, για τη σκληρή μάχη που δίνουν γιατροί και διασώστες, για να μείνει ανοικτός ο αεραγωγός, άρα και ο ασθενής στη ζωή.
