Γιατί η γυναίκα πρέπει να είναι γυναίκα…από επιλογή! Γράφει ο Γ. Παπακωνσταντής

  • Τετάρτη, 7 Μάρτιος 2018 23:59
  • Συντακτική Ομάδα
  • Editorial

Παγκόσμια ημέρα της γυναίκας θεωρείται η 8η Μαρτίου, η γιορτή της γυναίκας όπως τη  λένε.  

Οι γυναίκες λοιπόν έχουν την ξεχωριστή μέρα τους και εμείς εδώ στο cretewoman.gr, αφού γυναικείο περιοδικό είμαστε, έχουμε λόγους να το γιορτάζουμε ένα παραπάνω…Όμως όχι, εμείς δεν γιορτάζουμε καμιά παγκόσμια ημέρα γυναίκας. Είναι απλά μια ημερομηνία ορόσημο η 8η Μαρτίου, γιατί την ίδια ημέρα  του 1857 εργάτριες κλωστοϋφαντουργίας, στη Νέα Υόρκη διαδήλωσαν και είχαν και θύματα, ζητώντας καλύτερες συνθήκες εργασίας. Έτσι, η πρώτη Διεθνής Ημέρα της Γυναίκας γιορτάστηκε το 1909 -με πρωτοβουλία του Σοσιαλιστικού Κόμματος των ΗΠΑ- και υιοθετήθηκε δύο χρόνια αργότερα από τη Σοσιαλιστική Διεθνή.

Εμείς γιορτάζουμε κάθε μέρα τη γυναίκα, γιορτάζουμε τη ζωή. Θεωρούμε ότι μια τέτοια ημέρα όσο υπάρχει, σημαίνει ότι υπάρχουν πολλά ακόμη να κατακτηθούν ώστε η κοινωνία μας να γίνει μια πραγματική κοινωνία ισοτιμίας.

Η γυναίκα γιορτάζει κάθε μέρα και ας μην το ξέρει. Είναι η μήτρα του έρωτα και της ζωής. Είναι η ίδια η ζωή. Οποιαδήποτε αμφισβήτηση της ικανότητας της γυναίκας να πετύχει το οτιδήποτε, απλά οδηγεί την κοινωνία προς τα πίσω. Η γυναίκα μπορεί να κάνει τα πάντα, εξίσου καλά αν όχι καλύτερα από τον άνδρα. Αρκεί να το πιστέψει και αρκεί να παραμείνει γυναίκα.

Από την εποχή που οι φεμινίστριες των δεκαετιών 60 και 70, έκαιγαν τα σουτιέν τους ως ένδειξη χειραφέτησης και απελευθέρωσης, μέχρι σήμερα, έχουν συμβεί πολλά. Η Σιμόν ντε Μποβουάρ, έγραφε ότι γυναίκα δε γεννιέσαι, γίνεσαι, εννοώντας ότι η υποβάθμιση του ρόλου και των δικαιωμάτων των γυναικών ήταν κυρίως κοινωνική κατασκευή. Το χειρότερο είναι ότι συχνά η προσπάθεια για χειραφέτηση οδήγησε σε καταστάσεις απόκρυψης, ή απαξίωσης της ίδια της γυναικείας φύσης.

Κανείς όμως πλέον στον πολιτισμένο κόσμο θεωρητικά, δεν αμφισβητεί την ισοτιμία της γυναίκας. Όμως ακόμη και στις πιο αναπτυγμένες χώρες υπάρχουν ακόμη ζητήματα σε βάρος των γυναικών. Από τις μισθολογικές διαφορές με τους άνδρες για ίδια δουλειά, μέχρι τις περισσότερες ώρες εργασίας στη δουλειά και στο σπίτι. Ακόμη η μητρότητα για τη γυναίκα θεωρείται μειονέκτημα στον εργασιακό της βίο, ενώ η πατρότητα θεωρείται bonous.

Γιατί λοιπόν να μη γιορτάζεται η ημέρα της γυναίκας αφού υπάρχουν ακόμη σοβαρά προβλήματα; Μα γιατί μπορεί να λειτουργεί σαν άλλοθι. Μπορεί να λειτουργεί ως υπενθύμιση, ή απλά απόδοση τιμής χωρίς όμως πρακτικό αντίκρισμα. Γιατί όλοι όσοι γράφουν ή συμμετέχουν σε εκδηλώσεις για τη γυναίκα, από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας μέχρι τον υποφαινόμενο, έτσι μπορούν να επικαλεστούν ότι «συμβάλλουν» στο γυναικείο ζήτημα και εκτελούν το καθήκον τους προς την ισότητα. Στην πράξη όμως τίποτα.

Αντίθετα οι γυναίκες που ξυπνούν κάθε πρωί και κρατάνε τη ζωή στα χέρια τους και αποδεικνύουν κάθε λεπτό, κάθε μέρα την καπατσοσύνη, την εξυπνάδα, την εργατικότητα, και την αποτελεσματικότητά τους και την ίδια στιγμή είναι θηλυκά για τον εαυτό τους και μόνον, και είναι αυτόνομες, ελεύθερες και αυτάρκεις, αλλά ξέρουν την ίδια στιγμή τι και ποιους χρειάζονται στη ζωή για να προχωρήσουν αρμονικά και ισότιμα, ε, αυτές οι γυναίκες είναι που σπρώχνουν τη ρόδα και πάνε τα πράγματα μπροστά. Και αυτό συμβαίνει κάθε μέρα, γύρω μας, δίπλα μας. Η γυναίκα μητέρα, η γυναίκα εργαζόμενη, η γυναίκα επιστήμονας, η γυναίκα σύντροφος, η γυναίκα ερωμένη, η γυναίκα επιχειρηματίας, είναι πρώτα γυναίκα και μετά τα υπόλοιπα. Κάθε γυναίκα που προσδιορίζεται από το φύλο της, το τιμά και δεν το απεκδύετε για να νιώσει καλύτερα μέσα από τους επαγγελματικούς της ρόλους, αυτή κάνει να πάνε τα πράγματα μπροστά.  

Εμείς σήμερα, θεωρούμε ότι πρέπει η γυναίκα να είναι γυναίκα από επιλογή. Γιατί γεννήθηκε γυναίκα και ο ρόλος αυτός όχι μόνο είναι ισότιμος με τον άνδρα, αλλά χωρίς αυτήν δεν υπάρχει ζωή, δεν υπάρχει τίποτα.

 Άλλωστε και η γυναικεία χειραφέτηση  ξεκίνησε από γυναίκες που  μέσα από την καθημερινή τους συμπεριφορά  κατάφεραν κόντρα σε κάθε στερεότυπο, σε κάθε «τι θα πει ο κόσμος» να προχωρήσουν μπροστά.

 Σίγουρα είναι πολλά ακόμη που πρέπει να γίνουν  για την πρόοδο της γυναικείας ισότητας, αλλά να μην περιμένουμε από άλλους, Εμείς όλοι, ιδιαίτερα οι ίδιες οι γυναίκες, στον καθημερινό στίβο της ζωής, αποδεικνύουν ότι κατακτούν κομμάτι -κομμάτι όλα τα πεδία της ανδρικής εξουσίας, όχι για να εξουσιάζουν, ούτε για να νιώσουν ανώτερες, αλλά γιατί τελικά η φυσική κοινωνική αρμονία αυτό απαιτεί. Η αρμονία των δύο φύλων πηγαίνει τις κοινωνίες μπροστά!