«Αυτό είναι δικό μου!» - Γράφει η Αγάπη Λιαπάκη*

  • Πέμπτη, 15 Φεβρουάριος 2018 08:23
  • Συντακτική Ομάδα
  • Παιδί


Ένα από τα θέματα που προκύπτει συχνά στις συναναστροφές των παιδιών από 2.5 - 5 χρόνων είναι μικρού τύπου προβλήματα, όπως «μου πήρε το παιχνίδι μου», «εγώ το θέλω πρώτα», «με έσπρωξε» και άλλα. Στο Play & Learn ακολουθούμε μια πολιτική ανθεκτικότητας και αυτοδυναμίας του παιδιού. Τα επόμενα είναι τα βήματα που κατά κύριο λόγο εφαρμόζουμε στο Play & Learn:


⦁ ΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ; 
Ο εκπαιδευτικός στηρίζει το παιδί που παραπονιέται, βοηθώντας το να εκφράσει λεκτικά τι συμβαίνει. Αυτό το στάδιο είναι βασικό, γιατί πολλές φορές τα μικρά παιδιά ξεχνούν τι συμβαίνει. Το παιδί, όμως, που λεκτικά περιγράφει μια κατάσταση, μπορεί να την αναλύσει στο μυαλό του. Σε μελλοντικά προβλήματα μπορεί να ανατρέξει στο παρελθόν και να ανακαλέσει από τη μνήμη του πώς έλυσε ένα παρόμοιο πρόβλημα.


⦁ ΠΩΣ ΝΙΩΘΕΙΣ; 
Το επόμενο σημαντικό βήμα είναι να περιγράψει το ίδιο πώς νιώθει ή αν εκείνο δεν μπορεί, τότε ο δάσκαλος τού δίνει τις λέξεις που μπορεί να εκφράζουν αυτό που αισθάνεται, όπως «θυμωμένος, φοβισμένος», ή «φαίνεται ότι νιώθεις άσχημα», κ.ά.. Το να δίνουμε όνομα στο συναίσθημα που το παιδί νιώθει, είναι βασικό για την αναγνώριση του δικού του συναισθήματος.


⦁ ΕΞΗΓΗΣΕ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ. 
Ο εκπαιδευτικός συγκεντρώνει πληροφορίες από τα παιδιά. Ρωτάει ποιο είναι ακριβώς το πρόβλημα. Ο σκοπός του δασκάλου δεν είναι να βρει τη λύση στα παιδιά, αλλά να τα βοηθήσει να σκεφτούν για το πρόβλημα. Θέλει να συγκεντρώσει πληροφορίες, χωρίς να κάνει κριτική σε κάποιο παιδί και χωρίς να το ρωτήσει γιατί το έκανε. O ρόλος του δασκάλου στο Play & Learn είναι ρόλος υποστηρικτικός και αμερόληπτος.


⦁ ΕΝΝΟΕΙΣ ΟΤΙ…
Ο εκπαιδευτικός επαναλαμβάνει το πρόβλημα με άλλες ή τις ίδιες λέξεις. Αυτό το στάδιο είναι σημαντικό, διότι τα παιδιά, όταν ακούσουν ξανά το πρόβλημα, δρουν έξω από αυτό και δεν το παίρνουν προσωπικά. Το εξετάζουν ως απλοί παρατηρητές και δεν παθιάζονται με τη δική τους λύση. Π.χ. ο δάσκαλος μπορεί να πει: «Εννοείς ότι είχες πρώτος το αμάξι και ο φίλος σου το πήρε από τα χέρια σου!» και στη συνέχεια να ακούσει ξανά τα παιδιά.


⦁ ΤΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ; 
Ο εκπαιδευτικός ρωτά τα παιδιά να βρουν μία λύση. Μια απλή ερώτηση είναι: «Τι μπορούμε να κάνουμε για να λύσουμε το πρόβλημα»; Κάποιες φορές τα παιδιά αποχωρούν χωρίς να δίνουν μία ξεκάθαρη λύση στο πρόβλημα. Όμως και αυτό είναι λύση στο πρόβλημά τους. Άλλες φορές που άλλα παιδιά ακούν την περιγραφή του προβλήματος, συμβαίνει να δίνουν αυτά τη λύση στο πρόβλημα που βλέπουν. Στην περίπτωση αυτή, όταν δηλαδή τα άλλα παιδιά καταθέτουν τη λύση τους, η λύση αυτή γίνεται αρκετές φορές δεκτή από τα ίδια τα παιδιά και επιλύεται το πρόβλημα πολύ εύκολα! Ο εκπαιδευτικός δεν αποχωρεί, αν δεν υπάρξει λύση στο πρόβλημα των παιδιών, για όσο χρόνο και αν χρειαστεί. Σέβεται τη σημαντικότητα του προβλήματος.


⦁ ΣΥΝΕΧΗΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ
Ο εκπαιδευτικός παραμένει κοντά, παρατηρεί και δίνει feedback στα παιδιά. Είναι σημαντικό να συνεχίσει να παρατηρεί, για να παρακολουθήσει την εξέλιξη των δύο παιδιών αλλά και τη σχέση τους με τα άλλα παιδιά. Λέει εκφράσεις του τύπου: «Βλέπω λύσατε το πρόβλημα!». 
Το Play & Learn ενημερώνει τους γονείς των παιδιών που δυσκολεύονται σε ένα ή παραπάνω βήματα και συζητά μαζί τους την περαιτέρω συναισθηματική ενδυνάμωση του παιδιού τους. 


* Η Αγάπη Λιαπάκη είναι νηπιαγωγός και ιδιοκτήτρια του παιδικού σταθμού “Play & Learn” στο Ηράκλειο.