Το μουσείο είναι ένα παράθυρο στο χρόνο μέσω του οποίου μπορούμε να περάσουμε από το παρόν στο παρελθόν. Τα εκθέματα ενός μουσείου δίνουν ζωή στο παρελθόν και σε εμάς την δυνατότητά να μεταβούμε σε αυτό.
Η μετάβασή αυτή για να γίνει απαιτείται ψυχοκινητική ενδυνάμωση και κινητοποίηση του επισκέπτη θεατή γεγονός που τον ενεργοποιεί να γνωρίσει το παρελθόν αλλά και τον ίδιο του τον εαυτό.
Το μουσείο έχει μια ιδιαίτερη δυναμική να πυροδοτήσει εμπνεύσεις και να δώσει στον κάθε ένα επισκέπτη εκείνη την επίδραση και στον βαθμό που την χρειάζεται για να αλλάξει τον τρόπο σκέψης του και να βελτιώσει θετικά τη ζωή του.
Η αισθητική των μουσειακών εκθεμάτων, όπως οι πίνακες ζωγραφικής και τα γλυπτά με τους ιδιαίτερους χρωματισμούς και την ιδιαίτερη καλαισθησία παρέχει ποιότητα και έμπνευση στη ζωή μας.
Τα μουσεία είναι χώροι, όπου μπορεί να συνδυαστεί η τυπική με την άτυπη εκπαίδευση με στόχο τις εμπειρίες και τη γνώση.
Το μουσείο σήμερα είναι σημαντική πηγή γνώσης και ένας πολιτιστικός χώρος, ο οποίος ψυχαγωγεί και δίνει ερεθίσματα για μία δια βίου μάθηση και για όλους τους πολίτες.
Ο ρόλος του αυτός ενισχύεται με τα μέσα της σύγχρονης τεχνολογίας, το οπτικοακουστικό υλικό, το οποίο είναι αναρτημένο στο διαδίκτυο και παρέχει πολλές σημαντικές ιστορικές και ερμηνευτικές πληροφορίες.
Μια ενημέρωση και περιήγηση στο διαδίκτυο είναι σημαντική πριν την επίσκεψή μας στο μουσείο.
Το μουσείο δίνει την δυνατότητα εφαρμογής των νέων παιδαγωγικών μεθόδων στην παραγωγή γνώσης και μάθησης, όπου πρωταγωνιστικό ρόλο, κινητήρια δύναμη και μοχλός γίνεται εκείνος που μαθαίνει.
Εκείνος κατευθύνει την πορεία του στη γνώση. Ο ενεργητικός τρόπος μάθησης είναι ένα είδος αφύπνισης. Τα εκθέματα του μουσείου αφυπνίζουν την ανθρώπινη σκέψη αλλά και την κρίση καθώς συνειρμικά ξυπνούν μνήμες.
Η περιπλάνηση σε ένα μουσειακό χώρο διεγείρει τη σκέψη, τη φαντασία, και φέρνει σε αισθήσεις και σκέψεις εικόνες από το παρελθόν. Δίνει ερεθίσματα για έμπνευση και δημιουργία για να γεννηθεί κάτι νέο στο παρόν.
Αντιλαμβανόμαστε βιωματικά την πολιτισμική αξία του παρελθόντος, τις διαχρονικές αξίες και τα ιδανικά.
Αποκτούμε πυξίδα στην προσωπική μας ζωή αλλά και στην κοινωνική μας ζωή. Ο θεατής μαθαίνει ενεργητικά, βιωματικά και όχι παθητικά.
Τα απομεινάρια ως θαυμαστά έργα τέχνης του παρελθόντος διεγείρουν την σκέψη, τη φαντασία αλλά και τη μνήμη του θεατή καθώς εκείνος θα συνδέσει στη σκέψη του το σενάριο του παρελθόντος.
Η φαντασία και η δημιουργικότητα μας καλούνται να καλύψουν τα κενά της ιστορίας από τις υλικές απώλειες της φθοράς μέσα από το πέρασμα του χρόνου.
Η επίσκεψη σε ένα μουσείο γίνεται η αφορμή για να συναντηθούν τυχαία οι επισκέπτες θεατές και να αλληλεπιδράσουν μεταξύ τους.
Ξεχνούν την καθημερινή τους ρουτίνα και αντλούν ψυχαγωγία από τα εκθέματα.
Τα μουσειακά εκθέματα γίνονται τα ερεθίσματα τα οποία ξεκλειδώνουν τον άνθρωπο και τον καθιστούν ικανό να γκρεμίσει τα δικά του τείχη όπως χαρακτηριστικά θα έλεγε ο Καβάφης.
Ανακαλύπτουμε τα όρια του εαυτού μας στα όρια της ελευθερίας και της ευδαιμονίας.
Η ψηφιακή τεχνολογία ενισχύει την μουσειακή μάθηση και εμπειρία
Η ψηφιακή τεχνολογία στο πλανητάριο για παράδειγμα επιτρέπει ταξίδια στο χρόνο.
Η ψηφιακή τεχνολογία επιτρέπει την διείσδυση του ανθρώπου σε μα εικονική πραγματικότητα όπου βιώνει μέσω των ψευδαισθήσεων του νέες εμπειρίες.
Η αφύπνιση όλων των αισθήσεων του εντυπώνει βαθιά μέσα στον ψυχισμό του εμπειρίες.
Σε τρισδιάστατο εικονικό χώρο, ζωντανεύουν πολιτισμοί και πραγματικότητες του παρελθόντος, από την πρώτη στιγμή της δημιουργίας του κόσμου και της γέννησης της ζωής.
Τα σύγχρονα μουσεία εφαρμόζουν νέες παιδαγωγικές μεθόδους και αναρτούν στο διαδίκτυο υλικό μέσω του οποίου ξεκινάει η μαθησιακή διαδικασία πριν την επίσκεψη στο μουσείου.
Αρκεί η πρόσβαση στο διαδίκτυο ώστε να αρχίζουν να επιδρούν τα μουσειακά εκθέματα και οι ερμηνευτικές αφηγήσεις στην ψυχοσύνθεση των επισκεπτών αυτών των ιστοσελίδων.
Εν κατακλείδι η ξενάγηση σε ένα μουσείο μας δίνει ερεθίσματα για να ζήσουμε μοναδικές εμπειρίες ανακαλύπτοντας το παρελθόν μας αλλά και τον ίδιο τον εαυτό μας.
Η ξενάγηση σε ένα μουσείο μας μεταφέρει στα χωρικά και χρονικά όρια του παρελθόντος και κινητοποιεί ολόκληρη την ύπαρξή μας να οραματιστούμε, να φανταστούμε, να κρίνουμε, να φιλτράρουμε και να σκεφτούμε:
ότι ίσως ο δικός μας κόσμος δεν είναι και τόσο ισχυρός, σταθερός και αιώνιος αλλά είναι θέμα χρόνου πότε θα αρχίσει να γκρεμίζεται για να γεννηθεί μέσα από τα δικά του συντρίμμια κάτι νέο όπως πολλές φορές έχει συμβεί στο παρελθόν.
Μια επίσκεψη στο μουσείο έχει την δύναμη να ελευθερώσει τη σκέψη μας και κατόπιν την ζωή μας από όποια δεσμά στερούν την ελευθερία μας και την δυνατότητά μας να είμαστε ελεύθερα σκεπτόμενοι και δημιουργικοί άνθρωποι.
*Η Κατερίνα Αλεξαντωνάκη (Msc) έχει σπουδάσει Φιλοσοφία και παιδαγωγικά
