Ο Γιάννης Μπλέτας είναι αυτό που λέμε, ένας χαρισματικός άνθρωπος. Νέος, ταλαντούχος, ευγενικός και με στόχους είναι ένας άνθρωπος που θες να συζητάς μαζί του και να παρακολουθείς τα επαγγελματικά του βήματα. Ο Ρεθυμνιώτης από την Κοζάνη, αγαπάει τον τόπο στον οποίο σπούδασε, του αρέσει να δημιουργεί και καταφέρνει μέσα σε 15 λεπτά να μεταδώσει πολλά συναισθήματα. Ο Γιάννης Μπλέτας, δημιουργός των Γεμιστών, του Βάλσαμου και όχι μόνο, μας συστήνεται λίγο καλύτερα και μας επιτρέπει να τον γνωρίσουμε.
Της Ελίνας Λαγουδάκη
- Κοζάνη – Ρέθυμνο – Κάρολος Κουν: Τρεις σταθμοί στη ζωή σου. Τι σημαίνουν για σένα;
Η Κοζάνη είναι η πόλη που έζησα τα παιδικά μου χρόνια και μεγάλωσα. Το Ρέθυμνο είναι ένας τόπος αγαπημένος για μένα. Ήρθα εδώ ως φοιτητής Φιλολογίας αλλά πάντα μέσα μου με έτρωγε το καλλιτεχνικό κομμάτι του εαυτού μου, ο καλλιτεχνικός άλλος μου εαυτός. Έτσι λοιπόν, συμμετείχα στο θεατρικό εργαστήρι του Λυκείου Ελληνίδων όσα χρόνια ήμουν φοιτητής και όταν τελείωσα άρχισα να σκέφτομαι το μετά. Κάτι με έτρωγε, να στο πω έτσι, πως κάτι πρέπει να κάνω σχετικά με αυτό. Έτσι, αποφασίζω να δώσω εξετάσεις στη σχολή του θεάτρου Τέχνης Κάρολος Κουν. Οι γονείς μου πρέπει να σου πω πως δεν το ήξεραν αυτό. Πήγα κρυφά και τους πήρα τηλέφωνο την επόμενη μέρα για να τους πω πως πέρασαν και με στήριξαν πολύ σε όλο αυτό. Κάπως έτσι πέρασαν τα επόμενα 3 χρόνια στην Αθήνα, με αρκετές δυσκολίες και κάπου εκεί αποφάσισα να ασχοληθώ με τον κινηματογράφο.
- Άρα, από το μπροστά από τις κάμερες, πήγες πίσω. Τι προτιμάς;
Προτιμάω σε αυτή την ηλικία και τα δύο. Θεωρώ όμως, πως σε δέκα χρόνια από τώρα, θα προτιμώ το πίσω από τις κάμερες. Γιατί κακά τα ψέματα, οι ηθοποιοί περνάνε δύσκολα και όχι εύκολα όπως νομίζουν πολλοί. Είναι οι προετοιμασίες, οι πρόβες, είναι πολλά.
- Εσύ όμως και παίζεις και γράφεις και σκηνοθετείς.
Ναι. Προσπαθώ να τα συνδυάσω όλα. Γράφω λόγω την φιλολογίας. Όλοι όσοι μπαίνουν στη σχολή, έχουν ως πλάνο το γράψιμο. Πολλοί συμφοιτητές μου έγραφαν για παράδειγμα ποιήματα. Εγώ προτιμούσα να γράφω θεατρικά ή ταινίες. Η σκηνοθεσία από την άλλη προέκυψε μέσα στην σχολή του θεάτρου Τέχνης. Μέσα στα πλαίσια της σχολής είχα κάνει κάποια βίντεο και είχα σκηνοθετήσει τους συμφοιτητές μου, οι οποίοι ενθουσιάστηκαν και άρχισα να το σκέφτομαι λίγο περισσότερο. Είδα πως ο τρόπος προσέγγισης μου άρεσε και είπα να το δω λίγο πιο επαγγελματικά.
- Θεατρικά έργα ή κινηματογραφικές ταινίες; Γιατί έχεις γράψει και για τα δυο.
Ναι, έχω γράψει και τα δυο. Είναι δυο τελείως διαφορετικά πράγματα. Το θέατρο θέλει μεγαλύτερη κατάθεση ψυχής ενώ ο κινηματογράφος στηρίζεται στην λεπτομέρεια. Ακόμα και αν δεν είναι τόσο δυνατό το κείμενο, αν έχεις μια δυνατή εικόνα και ένα σωστό κάδρο μπορείς να κερδίσεις τον θεατή.
- Ομπρέλα – Ταξίδι – Γεμιστά – Βάλσαμο. Αν σου έλεγα να διαλέξεις θα μπορούσες;
Δύσκολη ερώτηση. Δεν μπορώ να τα βάλω σε σειρά προτίμησης. Θα σου πω όμως, αυτό που εμένα μου αρέσει πιο πολύ αυτή τη στιγμή και είναι τα γεμιστά. Είναι μια ταινία που έχει αγαπηθεί πολύ, την έχω πιστέψει πολύ. Φυσικά υπάρχει και μια πέμπτη που βρίσκεται στην διαδικασία της επεξεργασίας.
- Και τα γεμιστά και το ταξίδι έχουν πάρει πολλές και αξιόλογες διακρίσεις, σωστά;
Το ταξίδι έχει πάρει βραβείο καλύτερης μουσικής και καλύτερης μουσικής ταινίας στην Ιταλία. Τα γεμιστά τώρα, ξεκίνησα να τα στέλνω σε φεστιβάλ το Σεπτέμβρη. Πήραν βραβείο καλύτερης μουσικής στο φεστιβάλ της Σύμης και ήρθε και ένα βραβείο από το Χόλιγουντ, το βραβείο καλύτερης φωτογραφίας.
- Τι είναι η νέα ταινία που ετοιμάζεις;
Η νέα δουλειά γυρίστηκε τον Οκτώβρη στην Κρήτη και λέγεται ΤΑΜΑ. Είναι ένα κοινωνικό, δραματικό, αστυνομικό έργο. Είναι κάτι διαφορετικό από ότι έχω κάνει ως τώρα. Δουλέψαμε με άτομα από την Κρήτη, από το Ρέθυμνο. Με επαγγελματίες και μη ηθοποιούς και το αποτέλεσμα είναι πολύ καλό. Θεωρώ πως για μένα αυτή η δουλειά είναι ένα βήμα παρακάτω.
- Ας μιλήσουμε λίγο για το ΒΑΛΣΑΜΟ. Πως σου γεννήθηκε αυτή η ιδέα; Να κάνεις μια τέτοια ταινία και να την εντάξεις στο κλίμα των εορτών;
Αυτό με τις γιορτές το είχα από το λύκειο για να πω την αλήθεια. Όσο πλησίαζαν τα Χριστούγεννα σκεφτόμουν πολύ έντονα όλους εκείνους που περνούν τις μέρες αυτές σε κάποιο νοσοκομείο ή σε κάποιο ίδρυμα. Έτσι, γύρω στο Νοέμβρη μου ήρθε η ιδέα να κάνω αυτή τη ταινία με αυτά τα παιδιά που είναι λίγο διαφορετικά σε σχέση με τα υπόλοιπα. Αυτό που ήθελα να δώσω με αυτή τη ταινία ήταν το μήνυμα πως μπορείς να παλέψεις τα πάντα, να πολεμήσεις και να σηκωθείς να χορέψεις. Να αρπάξεις την ζωή. Να ξεσηκωθείς. Αυτό είναι για μένα ένα πολύ βασικό κομμάτι σε όσα μας συμβαίνουν.
- Η ομπρέλα ήταν η πρώτη σου ταινία και αφορούσε ένα αδέσποτο σκύλο. Ο οποίος υιοθετήθηκε.
Ναι. Η ταινία προβλήθηκε και αμέσως μια κυρία στην Αθήνα ενδιαφέρθηκε να την υιοθετήσει. Μακάρι να μπορούσα να κάνω μια ταινία για κάθε αδέσποτο ζώο ώστε να μπορέσει να βρει σπίτι. Ειδικά εδώ στην Κρήτη τα αδέσποτα είναι πραγματικά πολλά. Θεωρώ όμως πως είναι θέμα παιδείας.
Δυστυχώς, ενώ η Κρήτη είναι ένα όμορφο νησί, μια ευλογία, έχει κάτι τέτοια πράγματα που σε κάνουν να λες γιατί.
Το καλοκαίρι πριν φύγω από Ρέθυμνο, μου ήρθε η ιδέα να κάνω κάτι για τα αδέσποτα. Ζητάω λοιπόν, την βοήθεια ενός κινηματογραφιστή, ο οποίος αν και φιλόζωος και ήθελε να βοηθήσει, μου ζήτησε για να γυρίσουμε την ταινία 500 ευρώ. Έτσι τον Αύγουστο παίρνω μια κάμερα, αρχίζω να την μαθαίνω και τον Γενάρη πήγα στα Χανιά και την γύρισα μόνος μου. Το σκυλί με ήξερε γιατί τάιζα τα αδέσποτα στα Χανιά για πολύ καιρό και έτσι δεν είχα κάποιο πρόβλημα.
- Πως ήταν η εμπειρία σου σαν σκηνοθέτης videoclip; Γιατί έμαθα πως σκηνοθέτησες το videoclip για το νέο τραγούδι της Γεωργίας Νταγάκη.
Είχαμε ξανακάνει βίντεο κλιπ πέρυσι με τον Αργύρη Έξαρχο για το τραγούδι της ταινίας ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ.
Με την Γεωργία είχαμε γνωριστεί τον Μάιο και ήξερα πως θα είναι εκείνη που θα πει το τραγούδι της ταινίας. Της άρεσε η δουλειά μου και έτσι αποφασίσαμε να κάνουμε μαζί το κλιπάκι. Είναι ένα τραγούδι που έχει αγαπήσει πολύ ο κόσμος.
- Από τον χώρο του κινηματογράφου και γενικά της τέχνης, ποιον έχεις σαν πρότυπο;
Θα σε πάω στην Ιταλία και στον Φελίνι. Ο ρομαντισμός και γενικά ο συναισθηματισμός που βγάζει με αγγίζει πάρα πολύ. Μου αρέσει πάρα πολύ ο Κόπολα, ο Νόλαν. Στον Ελληνικό χώρο, ζηλευτές ταινίες έχει κάνει ο Χριστόφορος Παπακαλιάτης και ας τον κατηγορούν πολλοί πως οι ταινίες του δεν είναι πρωτότυπες . Θεωρώ ειδικά, πως η τελευταία του ταινία και σε ερμηνείες και σε σενάριο αλλά και σε τεχνικό κομμάτι είναι μια πολύ καλή ταινία.
- Πως φαντάζεσαι τον εαυτό σου σε 10 χρόνια;
Πριν δυο χρόνια θα σου έλεγα “Βλέποντας και κάνοντας”. Τώρα από ότι βλέπω τις καταστάσεις, με οδηγούν στον κινηματογράφο. Αν και το αγαπάω πάρα πολύ το θέατρο, σε δέκα χρόνια έτσι όπως θα με ήθελα και με βλέπω, θα αγαπάω ακόμα τον κινηματογράφο και θέλω να πιστεύω πως θα έχω τολμήσει να κάνω μια ταινία μεγάλους μήκους και γιατί όχι και σειρές. Όσο κι αν θα ήθελα να επιλέξω το θέατρο, βλέπω πως προκύπτουν πολλές ευκαιρίες στον κινηματογράφο.
Εδώ μπορείτε να βρείτε τις ταινίες του Γιάννη και το τρέιλερ των Γεμιστών:
Βάλσαμο: https://vimeo.com/243735392
Ομπρέλα: https://vimeo.com/156150795
Τα γεμιστά - Τρέιλερ : https://vimeo.com/224964457
Γεωργία Νταγάκη - Σύννεφο θα γίνω :
Το ταξίδι - Αργύρης Έξαρχος :
Ευχαριστώ πάρα πολύ για την υπέροχη συζήτηση που είχαμε και περιμένουμε με ανυπομονησία τα επόμενα δημιουργήματα σου. Καλή επιτυχία σε κάθε σου βήμα και όνειρο.
