Να διαδηλώσουμε, να κάνουμε φασαρία αλλά για ποια θέματα; Του Γιώργου Παπακωνσταντή

  • Τρίτη, 16 Ιανουάριος 2018 21:35
  • Συντακτική Ομάδα
  • Editorial

Να κάναμε λέει τόση φασαρία και τόσο  μπούγιο όσο κάνουμε για το Μακεδονικό, για την παιδεία μας, για τη φοροδιαφυγή και τη μαύρη οικονομία, για την προσέλκυση επενδύσεων, για την καινοτομία και την τεχνολογία, για τα ανθρώπινα δικαιώματα, για το χάλι του οδικού δικτύου εδώ στην Κρήτη, για τα σκουπίδια που είναι γεμάτος ο τόπος, για το περιβάλλον που βιάζουμε παντού, με κατσίγαρους, με λύματα τυροκομείων, με πλαστικά, με λιπάσματα, με την έλλειψη βιολογικών καθαρισμών...

Να κάναμε έτσι για την ποιότητα ζωής μας γενικά, για τον πολιτισμό, για τις επιστήμες και τις τέχνες.

Να ξεσηκωνόμαστε με διαδηλώσεις  και να συμμετέχουμε σε ζωηρές συζητήσεις όπως κάνουμε για την ονομασία του κρατιδίου των Σκοπίων, για τον τρόπο που μεγαλώνουμε τα παιδιά μας, για τη βελτίωση του τουριστικού προϊόντος, για τη μείωση της γραφειοκρατίας και την ενδυνάμωση της  επιχειρηματικότητας, για την εξασφάλιση  αξιοπρεπούς ζωής των τιμημένων γηρατειών…

Να ξεσηκωθούμε για να έχουμε λιγότερους νεκρούς από τα ναρκωτικά, να έχουμε περισσότερο πράσινο στις πόλεις, να έχουμε καλύτερους δημοσίους υπαλλήλους, να έχουμε γρηγορότερη και καλύτερη λειτουργία της δικαιοσύνης…

 Αυτά και άλλα παρόμοια είναι που κάνουν μια κοινωνία δυνατή και συνεκτική και μια χώρα μεγάλη...

Όμως η Ελλειμματική μας παιδεία, εκείνη που μας έμαθε να παπαγαλίζουμε και να λειτουργούμε ιδεοληπτικά και όχι λογικά, η επικράτηση της οικογενειοκρατίας και της  κοινωνίας των κολλητών αντί της αξιολόγησης και της αξιοκρατίας, αλλά και η χειραγώγηση που μας προκαλούν οι απόλυτα στρεβλωμένες στη συνείδησή μας  έννοιες  της φιλοπατρίας, της εθνικής μας ταυτότητας  και του ένδοξου παρελθόντος μας,  μας έχουν  σφικτά δεμένους στην εθνική μας μυωπία...

Ισως η αδυναμία μας να αντιμετωπίσουμε τα ουσιαστικά προβλήματα της κοινωνίας και της χώρας, η αδυναμία μας να κοιταχθούμε στον καθρέπτη, μας οδηγεί να ξεσηκωνόμαστε όχι για τα λογικά και τα υπαρκτά προβλήματα αλλά για όλα εκείνα που δεν θίγουν ούτε κατ´ ελάχιστο τις δικές μας ευθύνες...

Γι αυτό  και μεις εδώ στην Κρήτη πριν 2-3 χρόνια ξεσηκωθήκαμε για τα...χημικά της Συρίας, αλλά ποτέ για την ανυπαρξία βιολογικών στη Νότια Κρήτη και τη μόλυνση-από εμάς-των θαλασσών μας. 

Έτσι, οι ίδιοι καταστρέφουμε την Πατρίδα μας σιγά σιγά, αλαλάζοντας ότι κάποιοι την επιβουλεύονται...