Bullying - Η εσωτερική ασχήμια των θυτών προέρχεται από την οικογένεια

  • Παρασκευή, 15 Δεκέμβριος 2017 20:40
  • Συντακτική Ομάδα
  • Σκέψεις

Το bullying δυστυχώς δεν είναι κάτι σύγχρονο όπως πολλοί θέλουν να το προβάλλουν. 

 

Της Ελίνας Λαγουδάκη

 

Βλέποντας διάφορα άρθρα και βίντεο στο διαδίκτυο έπεσα πάνω σε δυο τελείως διαφορετικά βίντεο που πρωταγωνιστούσαν παιδιά και είχαν ως θέμα το bullying. Στο ένα βίντεο, ένα παιδί γύρω στα 10, έκλαιγε στο αυτοκινήτο της μητέρας του και έλεγε όσα περνάει στο σχολείο. "Με λένε άσχημο και με λούζουν με γάλα". Στο άλλο βίντεο, ένα παιδί ίδιας περίπου ηλικίας, ο Αλέξανδρος Λογοθετίδης, έγραψε ένα τραγούδι για κάποιο παιδί που ήταν θύμα σχολικού εκφοβισμού λόγω καταγωγής και το παρουσίασε σε ένα μεγάλο σόου της Ελληνικής τηλεόρασης. 

Και τα δυο αυτά παιδιά με έβαλαν σε σκέψεις. Πόση κακία άραγε, μπορεί να κρύβει ένα μικρό παιδί για να φερθεί έτσι σε ένα παιδί ίδιας ή ακόμα και μικρότερης ηλικίας; Πόσα παιδιά γύρω μας είναι θύτες ή ακόμα και θύματα αλλά σιωπούν; Γιατί το παιδί αυτό που έγραψε το τραγούδι που συγκίνησε, διαφέρει τόσο από πολλά παιδιά της ηλικίας και της εποχής του γενικότερα; Από πουξεκινάει και δυστυχώς που μπορεί να καταλήξει όλο αυτό; 

Κάθε παιδί, λένε πως είναι καθρέπτης της οικογένειας του. Αυτό με κάνει να μπω σε δεύτερες σκέψεις. Οι "θύτες" μήπως τελικά είναι περισσότερο θύματα; Αν ένα παιδί έχει μάθει να κρίνεται και να μπαίνει σε καλούπια, τι διαφορετικό θα μπορεί να δεχθεί στη ζωή του; Αν βλέπει τους γονείς του να κοροϊδεύουν, να βρίζουν και να κρίνουν αρνητικά τον καθένα που θα δουν, τι θα κάνει βγαίνοντας από το σπίτι του; Πως θα αντιμετωπίσει ένα παιδί λίγο διαφορετικό ή ακόμα χειρότερα, πως θα μπορέσει να αντιμετωπίσει τον ίδιο του τον εαυτό αν κάτι που κάνει δεν είναι μέσα στα "καλούπια" που επιθυμούν οι γονείς και το στενό περιβάλλον; 

Όλοι οι άνθρωποι όταν έρχονται στον κόσμο είναι μια κόλλα άσπρο χαρτί. Τον εαυτό σας μπορεί να μην θέλετε ή να μην μπορείτε να τον φτιάξετε. Προσέξτε πολύ όμως, πως θα γράψετε το λευκό χαρτί που θα έχετε στα χέρια σας. Βάλτε για λίγο τον εαυτό σας στην θέση της μητέρας ή του πατέρα που θα έχει ένα παιδί που θα βιώνει σχολικό εκφοβισμό. Μην βλέπετε πάντα τον εαυτό σας στην πλευρά του ισχυρού, γιατί πάντα κάποιος μπορεί να είναι ισχυρότερος. Μάθετε πρώτα εσείς και μετά μεταδώστε και στα πλάσματα που φέρνετε στον κόσμο τι θα πει, ΣΈΒΟΜΑΙ, ΕΚΤΙΜΑΩ, ΑΓΑΠΑΩ, ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΩ. 

Και αν δεν μπορείτε να κατανοήσετε τι ακριβώς θέλω να πω, δείτε τα δυο βίντεο που με έβαλαν σε σκέψεις και θα δείτε το παιδί θύμα και το παιδί που έχει μάθει να αγαπάει και να σέβεται. Δεν είναι κορόνα γράμματα, μπορείτε το νόσμιμα να το γυρίσετε όπως θέλετε εσείς. Εξάλλου στα παιδιά, το μόνο που αξίζει είναι αγάπη.